Το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και η ΔΕΗ

(Επιστολή Αλβέρτου Μαϊση, Δρ Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου, πρ. Διευθυντή στη Γενική Διεύθυνση Μεταφοράς της ΔΕΗ, που δημοσιεύτηκε στην “Καθημερινή” στις 24.8.10)

Στο άρθρο του κ. Διονύση Γουσέτη «Το μονοπώλειο του κ. Φωτόπουλου» της 11-8-2010, ο δημοσιογράφος μπλέκει ανεπίτρεπτα δύο ανεξάρτητα θέματα. Το ένα είναι ο τρόπος που ενεργεί η ΓΕΝΟΠ, η συνδικαλιστική ομοσπονδία της ΔΕΗ, και το άλλο το άνοιγμα της αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΗΕ) που «εμποδίζεται» από τη ΓΕΝΟΠ.

Η ΓΕΝΟΠ έχει κάνει σωστές και λανθασμένες παρεμβάσεις. Η τελευταία λ.χ άκαιρη παρέμβαση ήταν όταν, επί υπουργίας κ. Χατζηδάκη και διοίκησης κ. Αθανασόπουλου απαίτησε, και δυστυχώς το πέτυχε, να υπογραφεί σύμβαση για τη μονάδα της Μεγαλόπολης, χωρίς να έχει εξασφαλιστεί η έγκαιρη κατασκευή των δικτύων ηλεκτρισμού και φυσικού Αερίου. Ομως, στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει απόλυτο δίκαιο να αντιδρά στη πώληση μονάδων της ΔΕΗ. Δυστυχώς, η παρέμβαση γίνεται με συνθήματα, όπως εξάλλου είναι πάγια τακτική του πολιτικού μας κατεστημένου. Δυστυχώς, ακόμη, ο δημοσιογράφος δεν υπεισέρχεται στην ουσία του θέματος και στην αντίθεσή του με τις μεθόδους της ΓΕΝΟΠ υποστηρίζει τη πώληση μονάδων της ΔΕΗ.

Η πώληση 40% της λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ είναι παλιό αίτημα των ανεξάρτητων παραγωγών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ζητούσε, ανεπίσημα βέβαια αφού δεν επιβάλλεται από καμιά Οδηγία. Σήμερα με το μνημόνιο το θέμα επανήλθε. Κυρίως το ενδιαφέρον είναι η υδροηλεκτρική παραγωγή, αφού το νερό δεν έχει κόστος. Η λιγνιτική από το 2013 θα επιβαρρύνεται με το κόστος των δικαιωμάτων ρύπων και επομένως το ενδιαφέρον είναι περιορισμένο. Υποτίθεται ότι η ΔΕΗ δεν θα μπορεί να ρυθμίζει την αγορά προς όφελός της, όπως κάνει σήμερα, και έτσι θα δουλέψει ο ανταγωνισμός προς όφελος του καταναλωτή. Πράγματι η ΔΕΗ μπορεί να ρυθμίζει τις τιμές της αγοράς, αλλά μόνο όταν υπάρχει άφθονη υδροηλεκτρική παραγωγή, δηλαδή υπάρχουν αρκετές βροχοπτώσεις. Σε εποχές ξηρασίας η ρύθμιση γίνεται από τους ανταγωνιστές, όπως το 2007-2008. Η ΔΕΗ, όντας δημόσια επιχείρηση και έχοντας ρυθμισμένα τιμολόγια, έχει κάθε συμφέρον να υπάρχουν χαμηλές τιμές στην αγορά. Αντίθετα οι ανταγωνιστές της παραγωγοί επιδιώκουν υψηλές τιμές διότι έτσι μεγισοποιούν τα κέρδη τους. Χωρίς άλλες αναλύσεις είναι φανερό ότι η μεταφορά στους ανεξάρτητους παραγωγούς του 40% της υδροηλεκτρικής παραγωγής τους δίνει μεγαλύτερες δυνατότητες ρύθμισης των τιμών, προφανώς προς τα πάνω, και επομένως ο καταναλωτής αντί να ωφεληθεί από τον «ανταγωνισμό» θα επιβαρρυνθεί. Από την άλλη μεριά η αποδυνάμωση της ΔΕΗ από κρίσιμη παραγωγή θα ανοίξει το δρόμο για την απαξίωσή της και την μετατροπή της σε ζημιογόνο ΔΕΚΟ.

Ομως πρέπει ν’απαντηθεί και το ερώτημα πώς θ’ανοίξει η αγορά ΗΕ. Η υπάρχουσα νομοθεσία επιτρέπει σε όποιον θέλει να είναι παίκτης στην αγορά ΗΕ. Μάλιστα δίνονται κίνητρα στους ανεξάρτητους παραγωγούς έναντι της ΔΕΗ, όπως λ.χ. ο νόμος 3075/2003 που αποκλείει τη ΔΕΗ από δημοπρασίες του ΔΕΣΜΗΕ για νέες μονάδες. Η άνοδος των τιμών στην αγορά το 2007-2008, λόγω ανομβρίας και υψηλών τιμών πετρελαίου, οδήγησαν τους ανεξάρτητους παραγωγούς να φιάξουν νέες μονάδες, που σύντομα θα είναι διαθέσιμες. Ο νόμος προβλέπει ότι για κάθε νέα μονάδα που φιάχνει η ΔΕΗ πρέπει ν’αποσύρει παλιές μονάδες ίσης ισχύος, δηλαδή από την νομοθεσία η παραγωγική δυνατότητα της ΔΕΗ παραμένει στη καλύτερη περίπτωση στάσιμη και η αύξηση των φορτίων θα αναληφθεί αποκλειστικά από τους ανεξάρτητους παραγωγούς. Συνεπώς από πλευράς παραγωγής δεν βλέπω την ανάγκη μεγαλύτερου ανοίγματος της αγοράς. Οσοι επιθυμούν να φιάξουν λιγνιτικές ή/και υδροηλεκτρικές μονάδες μορούν να προχωρήσουν στις επενδύσεις. Δεν θα το κάνουν διότι οι επενδύσεις είναι τεράστιες, ενώ η πώληση μονάδων της ΔΕΗ είναι εύκολη και φτηνή λύση.